Wat een jaar

Wat een jaar

2022, een jaar dat we niet snel zullen vergeten. Poetin begint een oorlog.  Ali B vlucht naar het Midden Oosten. In China van alles op slot naar alles in één keer open. Corona. Pistes in Frankrijk zonder sneeuw. Excuses voor het verleden. The Voice poel des verderf. Kaarsincident van Johan Derksen. Het speldje van minister Helder. De verboden OneLove-band. Uitbraak van apenpokken. Zes doden bij schietpartij in Sacramento. Vlaggen op de kop langs snelwegen. Vier maart Wereld Obesitas Dag, we vreten ons de dood in. 22-02-2022 palindroomdag. Vrouwen in Iran komen in opstand, dragen expres geen hoofddoek en knippen zelfs hun haar af. Matthijs van Nieuwkerk valt van zijn voetstuk. In Afghanistan verbiedt de Taliban onderwijs en parkbezoek voor vrouwen. Energieprijzen die door het dak gaan. Een man uit Qatar die vrouwen ziet als een snoepje dat je kunt uitpakken. De dood van koningin Elizabeth. Windmolen op snelweg gevallen. Kerst verplaatst van 7 januari naar 25 december. Opening grootste zeesluis ter wereld. Remkes tot aan z’n oren in de stikstof. Piet Paulusma overleden. Klimaat BN’ers die op de trom roffelen, maar zelf regelmatig heen en weer vliegen naar hun huis in Ierland of Zweden en vakantie vieren in Nieuw Zeeland. Om met Van Gaal te spreken: “We ken kom un end”.

Blote borsten

Ongetwijfeld ben ik lang niet volledig. Er is nog veel meer aan ellende en merkwaardige gebeurtenissen aan ons voorbijgetrokken. Zo zijn er in de kunst ook weer bijzondere incidentjes geweest die onze bekrompenheid prachtig illustreren. Blote borsten op schilderijen die in het gemeentehuis van Purmerend hangen schijnen de tere zieltjes van de inwoners onherstelbaar te beschadigen en moeten worden verwijderd. De zedenpolitie is kennelijk even van Iran overgekomen naar de polder. De kunstenaar Jeroen Hermkens is woedend en terecht.

Nog een blote borst. Het schilderij van Jan en Joep Gierveld hing al 26 jaar in de rechtbank van Almelo, maar werd na een klacht van een vrouw al in 2018 verwijderd. De Universiteit Leiden kreeg een klacht van Elina Zorina en verwijderde terstond het schilderij van Rein Dool. Er stonden mannen op, witte mannen, en ze waren bovendien aan het roken.

Kunst

Kunst heeft vele gedaantes. Het hoeft niet alleen te behagen of enkel schoonheid te laten zien. Het mag en moet soms zelfs schuren en kraken. Het mag wakker schudden en tot nadenken stemmen. Het mag het beestachtige en kwaadaardige van mensen laten zien. Het heeft zelfs de dure plicht om alle tekortkomingen, leugens, oorlogen en verdorvenheden te tonen. Het is de nar van de samenleving en de nar mag alles zeggen zonder dat zijn hoofd er af gaat. De nar staat boven de koning en is de enige die de tijdgeest weet te vangen in beelden en woorden. Als je de nar de mond snoert en hem niet zijn werk laat doen ga je naar een dode samenleving. Waar één groep de kennis, kunde en waarheid in pacht denkt te hebben en waar alle anderen worden ‘gecanceld’. De kunst, de nar van de samenleving mag ingaan tegen alle heersende opvattingen in de samenleving zonder daarvoor gestraft of gecanceld te worden. Dat was zo, dat is zo en dat zal zo blijven. De nar is niet te stoppen, die zit in ons.

Henk Hofstra