Oliebollen

De laatste dagen van december 2023

Eind vorig jaar vond ik het al een hele toestand met Poetin die de oorlog was begonnen, allemaal BN’ers die rare dingen hadden gedaan en van hun voetstuk vielen, vlaggen op de kop langs de snelwegen (op sommige plekken staan ze nog steeds) Piet Paulusma overleden….soms denk je dat het allemaal niet nog erger kan. En dan komt 2023. Privé voor ons een jaar om snel te vergeten. Ik wil jullie niet altijd lastig vallen met wat er zo al in onze familie is gebeurd, maar dit is met geen pen te beschrijven

Het begon met de moord op een neef van mijn vrouw en zijn echtgenote in de Verenigde Staten. Vlak daarna overleed de zus van mijn vrouw (moeder van de vermoorde neef) en een paar maand later overleden een dag na elkaar de broer van mijn vrouw en haar zwager (de man van haar overleden zus en vader van haar vermoorde neef). En op de langste dag van het afgelopen jaar overleed ook nog eens onze Cavelier King Charles een dag voordat hij veertien jaar zou worden. Dan moet ik het eigenlijk ook nog hebben over corona, longontstekingen, een kankermelding en een kapotte knie in de familie, maar voor nu is het wel even genoeg.

Statistisch gezien kan ons in 2024 weinig gebeuren voor wat betreft rampspoed. Wij hebben onze portie wel gehad. Soms lijkt het allemaal zo mooi van de buitenkant. Hier en daar een kunstproject in een ver land. Zo nu en dan een stukje schrijven en commentaar leveren. Schilderen en kunst maken. Het (bijna) altijd over kunst hebben. Musea bezoeken en kunstenaars ontmoeten….

En terwijl ik dit schrijf bedenk ik mij dat wij ondanks dat het soms flink tegen zit toch een prachtig leven hebben. We hebben het grote voorrecht dat we met kunstenaars omgaan, dat we zelf kunst maken, dat bij ons de verbeelding -in positieve zin- aan de macht is en dat iedere wolk een zilveren randje heeft. Dat we net als kinderen -die dat altijd nog beter kunnen- weer naar buiten rennen en het leven gaan vieren. Wat er ook gebeurt, wie een volk op dwaalspoor ook mag kiezen als hun vertegenwoordigers, hoe vaak het ook zal regenen en hoe het klimaat ook naar de sodemieter gaat en wat er allemaal nog meer mis zal gaan aan rampen en oorlogen, wij blijven het leven vieren en gaan vol goede moed en vrolijk het nieuwe jaar in. Ons krijgen ze niet klein. Ik pak de fiets en ga meteen om een grote zak oliebollen.

Henk Hofstra