Konijn

We zijn alweer een tijdje onderweg in een prachtig mooi vers nieuw jaar. Ik ben benieuwd wat dit jaar zal brengen. Een tv-presentator in Rusland heeft een tijdje geleden gezegd dat met een paar bombardementen op onze dijken heel Nederland niet meer bestaat. Ik zie het al voor me; een overstroming, nog groter en verwoestender dan zeventig jaar geleden in Zeeland. En als ik even in een wat depressieve bui ben acht ik die idioten er ook nog toe in staat.

Buiten al die wereldproblemen van oorlog en opwarming van de planeet hebben we in onze culturele sector nog genoeg uitdagingen die om een oplossing vragen. Zelfstandigen krijgen het weer flink voor hun kiezen. De zelfstandigenaftrek wordt verder afgebouwd en mocht je een atelier of werkplaats hebben in een verzamelgebouw dan kom je daar in ieder geval niet in aanmerking voor het zogenaamde energieplafond. Een regeling voor blokverwarming is er ook nog niet. En dat treft niet alleen onze sector, maar iedereen die woont of werkt in een dergelijke situatie. Zo zijn er nog wel een aantal ‘dingetjes’ die we tegen gaan komen. Ik ga ze niet allemaal opsommen, je kunt ze zelf wel bedenken.

Ondertussen gaan ze op het ministerie van OCW gewoon door met vergaderen over de toekomst van de culturele en creatieve sector. Allemaal met de beste bedoelingen, maar wel altijd weer over ons en niet met ons. Dat vinden ze te moeilijk en te veel allemaal. Ze willen eigenlijk maar met één partij praten en dat kan niet in een zo diverse sector. Uitnodigingen om te komen overleggen gaan vooral naar de belangenbehartigers en baantjesjagers die zelf geen kunstenaar zijn. Ze halen ook alles door elkaar. Uitvoerende kunstenaars, scheppende kunstenaars, uitvoerende kunstenaars die in loondienst zijn, scheppende kunstenaars die zowel in loondienst zijn als ook als zzp’er werken, schilders, dansers, acteurs, muzikanten, ze hebben geen idee wat er leeft onder de makers. Platformen, vergadertafels, arbeidsmarktposities, agenda’s, collectieve afspraken, allemaal prachtige woorden waarachter een wereld van rapporten en verslagen schuil gaat die bijna allemaal verdwijnen in de archieven. Er worden zelfs regels halverwege de uitvoering veranderd onder het motto dat het slechts een pilot betreft. De wereld draait door en sneller dan vaak gedacht wordt in de wereld van politiek, bestuurders, vakbonden en ambtenarij. Binnenkort maar weer eens de boel daar flink opschudden.

We zullen het zelf moeten doen. Heb ik vaker gezegd en ik blijf het zeggen. We kunnen en moeten niet wachten op al die goede voornemens en gebrekkige regeltjes die ze voor ons bedenken. Zelf de handen uit de mouwen en ondernemen als kunstenaar. Zelf online galeries opzetten en zelf de wereld van de NFT’s en KI in. Inderdaad zoals AmstellandKunst dat doet; zelf naar kunstbeurzen en zelf een galerie runnen, zelf, zelf, zelf. Hoewel ik de deur niet plat loop is het een van de reden dat ik mij prima thuis voel bij AmstellandKunst. Ook bij BOK hebben we zelf veel initiatieven ontplooid: een online galerie: artleader.com, een site voor nft’s: nftpro.art en zelfs een aov-schenkkring voor kunstenaars: aovkunstencultuur.nl. Wachten tot een ander het gaat doen helpt niet, we moeten vooral zelf als kunstenaars met elkaar en voor elkaar de schouders er onder zetten.

Zoals gewoonlijk eindig ik meestal positief. In China is over een aantal jaren een tekort aan mensen. Komt vooral door de één-kind-politiek. Dat probleem wordt denk ik dit jaar opgelost want 2023 is het jaar van het konijn.