Beurzen

Vakantiebeurs, bouwbeurs, motorbeurs, fiets en wandelbeurs, botenbeurs, autobeurs, second home beurs, studiebeurs, overal zijn beurzen voor. Geweldig om rond te lopen en rond te neuzen. Kijken naar wat er allemaal voor nieuws bedacht en gemaakt is. En vooral ook kijken naar mensen. Dat laatste is voor ons kunstenaars soms nog het allerleukst.

Kunstbeurzen

Zo ook kunstbeurzen. Er zijn zeer deftige kunstbeurzen met prachtige stands. Kosten nog moeite zijn gespaard. Kunstenaars van heinde en verre hebben hun beste en mooiste werk ‘opgepoetst’ voor de gerenommeerde kunstbeurs. Rode lopers liggen in de wandelpaden en overal lopen ook mooie mensen. Je komt ogen tekort. En bijna al die grote internationale beurzen zijn zo. Er hangt en staat werk van al reeds eeuwen geleden overleden beroemdheden, maar ook prachtig werk van jong aanstormend talent. Ik loop er als een kind in een snoepwinkel en eigenlijk wil ik alles wel kopen. Ik word er hebberig van. Jammer dat mijn bankrekening het niet toelaat.

Minder deftig

Minder chique, maar beslist niet minder leuk zijn de kunstbeurzen met wat meer betaalbare kunst. Beurzen waar je nog eens een appeltje van mee neemt. Beurzen waar de gangpaden iets minder breed zijn en de stands vaak standaard. Zal een heleboel mensen niet eens opvallen, want ook hier loop je van de ene aangename verrassing naar de andere. Het is een beetje rommeliger, maar daardoor ook wat ontspannender dan bij die deftige internationale beurzen. Ook weer het zelfde, ook hier wordt ik hebberig.

Soms werkt het, soms niet

Als kunstenaar heb ik zelf ook op allemaal beurzen gestaan. Begonnen op beurzen waar alleen kunstenaars stonden. Rijp en groen, alles door elkaar. Gezellig en met een grote saamhorigheid onderling. Soms met groot succes en soms ook met wat minder resultaat. Eerlijk gezegd zaten er ook wel eens ‘kunstenaars’ tussen die hun tijd beter zouden kunnen besteden aan een andere bezigheid. ’s Avonds gingen we altijd met een vaste groep uit eten en de kroeg in. Het was geweldig om zo te beginnen en ervaring op te doen. Je krijgt ook door hoe het werkt, waar het publiek op let en hoe het reageert. En als standhouder of galeriehouder zit je er soms helemaal naast. Je denkt dat iets gaat werken en het werkt totaal niet. Kom je een andere keer met het andere deel van je werk, of je presenteert het op een andere manier, ben je zomaar uitverkocht. Het blijft een boeiende wereld, de wereld van de kunstbeurzen.

Eigen weg

Als kunstenaar moet je je eigen weg hier in vinden. Er is geen basis recept wat voor iedereen werkt. Het gaat altijd anders. Alles proberen. Zelf naar beurzen, praten met galeriehouders, praten met mensen die je van advies kunnen dienen, luisteren en vooral luisteren naar die mensen die je niet naar de mond praten. Geloven in je zelf, hard werken en doorgaan, vooral doorgaan…..

Henk Hofstra